میدونی...من بیشتر روزهام رو با تنهایی و سکوت و شنیدن
آهنگ های موبایلم سر میکنم. لحظه های ساکت تنهایی من پر از موزیک متنه...
خدایا ازت ممنونم که انقدر تنهام...
میگن آدم نباید همیشه نیمۀ خالی لیوان رو ببینه
میدونم! تنهایی خیلی سخته و اگه اجباری باشه آدم رو داغون میکنه...خیلی
اما وقتی چاره ای نیست چه میشه کرد؟ همیشه زانوی غم بغل بگیرم؟ نمیشه که...
خدایا واقعا ازت ممنونم که این تنهاییام من رو یه آدم گوشه گیر و منزوی نکرده و برعکس خیلی
زود با دیگران ارتباط صمیی ای برقرار میکنم
ممنونم که به تنهایی فرمان داده ای بهم سخت نگیره
ممنونم که انقدر هوای این دل ترک ترک شده رو داری....خدایا میدونم خیلی دوستم داری
همین قطرۀ اشکی که الان چشمم رو سوزوند حرفم رو تصدیق کرد...
--------------------------------------------------------------------------------
امروز اولین روز کاریم بود...از ساعت نه شرکت بودم تا ۵:۱۵. خیلی خسته شدم...
از صبح سرم به مانیتور کامپیوتر بود و متن میخوندم تا...وقتی هم که اومدم دانشگاه سرم درد میکرد
البته الان که دارم مینویسم ساعت 7:25 هست و دانشکدۀ علوم هستم
به خاطر صرفه جویی چند روزه ناهارم بیسکوییت کرمداره و فقط شبها یه ساندویچ میخرم.
اینا رو میگم تا بعضی ها با خوندنش خدا رو شکر کنن که مثل من زندگی نمیکنن و
دست پخت خوشمزۀ مامانیشون رو نوش جان میکنن.خدایا شکر که دوستام زندگی
بهتری از من دارن...
البته من ناراضی نیستم. خدا رو شکر
نمیمیرم که بالاخره یه روز این سختیا تموم میشه مگه نه خداجون؟
نمیمیرم که یکم گشنگی بکشم
این همه آدم گرسنه الان تو جهان هستن حالا من ناهار نمیخورم نمیمیرم که...اتفاقا یه روز که یاد این روزها
می افتم میگم یادش به خیر. چه روزهایی بود...
امروز صبح وقتی از خواب بلند شدم دیدم همون هم اتاقیم که باهاش حرفم شد(داوود) بدون خداحافظی اثاثش رو جمع کرده و رفته.... حس خوبی بهش نداشتم البته نه بخاطر خودم بلکه به خاطر تمسخرهایی که به دین و عقایدم داشت...انشاالله یه روز خدا به دادش برسه و عاقبت به خیر شه
داداش مهدی هم زنگ زد و گفت حال مامان خیلی خوبه و وحید مثل شیر مواظبشه.شکر...
چند روزه خونه نرفتم اما جمعه حتما میرم خیالم راحته بچه ها هستن و مواظب مامانی هستن
چقدر حرف میزنم. نه؟
راستی خدایا بابای یکی از خوانندگان گل وبلاگ(هانیه) مریضه....همراه با دوستام ازت میخوایم که زود زود حالش خوب شه....
"الهی آمین"